Not known Facts About مجله باز
Wiki Article
صفحات للمحررين الذين سجَّلوا خروجهم تعلَّم المزيد مساهمات
[۷۴] گزارشگر لیندسی ون گلدر قیاسی را بین معترضان فمینیست و معترضان جنگ ویتنام ترسیم کرد که کارتهای پیش نویس خود را سوزاندند و این تشابه بین معترضانی که کارتهای پیش نویس خود را سوزاندند و زنانی که سوتین خود را سوزاندند توسط برخی سازمان دهندگان از جمله رابین مورگان تشویق شد. کارول هانیش بعداً گفت: «رسانه‌ها به قسمت سوتین توجه کردند.» من اغلب می‌گویم که اگر به ما می‌گفتند «کرست سوز»، هر زن در آمریکا می‌دوید تا به ما بپیوندد.[۷۶][۷۷]
[۴۷][۴۸] در نتیجه این عوامل، ۸۰ تا ۸۵ درصد زنانی که سوتین می‌پوشند، سایز اشتباهی می‌پوشند. در یک مطالعه، نتیجه‌گیری شد ۷۰ درصد زنان از سوتین‌های خیلی کوچک و ۱۰ درصد از سوتین‌های خیلی بزرگ استفاده می‌کنند.[۲۸][۴۹][۵۰]
روش نصب و اجرای نرم افزار نیم فاصله (ماکرو) ویراستار آرنگ
برخلاف مطلب بالا در مطالعه دیگری، روی یازده زن بالغ ۲۲ تا ۳۹ ساله که به مدت سه ماه از سوتین مناسب استفاده کرده و سپس به مدت سه ماه بدون سوتین بودند.
شما هم با پیوستن به جمع بزرگ و بالغ بر ۶۰۰ هزار نفری دانشجویان و دانش‌آموزان فرادرس و با بهره‌گیری از آموزش‌های آن، می‌توانید تجربه‌ای متفاوت از علم و مهارت‌آموزی داشته باشید.
در میان پاسخ دهندگان، ۹۲ درصد گفتند که آنها فقط خواهان حمایت و راحتی هستند و کمتر به جذابیت جنسی یا رنگ‌ها و طرح‌های مد روز علاقه مند هستند. بیست و یک درصد سوتین خود را "دشمن - ای کاش هرگز او را نمی‌دیدم" ارزیابی کردند و تقریباً نیمی از آنها (۴۶٪) پاسخ دادند: "یک شریک تجاری - من او را تحمل می‌کنم". وقتی از آنها خواسته شد که سینه بند را در یک کلمه توصیف کنند، محبوب‌ترین عبارت "ناراحتی" بود.[۴۲][۳۳]
هر گونه بهره‌گیری از مطالب مجله فرادرس به معنی پذیرش شرایط استفاده از آن بوده و کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب، تنها با کسب مجوز مکتوب امکان پذیر است.
در زیر برخی از نمونه‌کارهای طراحی فهرست مجله خارجی را ملاحظه می‌فرمایید:
زنان از این فرصت برای اجتناب از ناراحتی معمولی که اغلب همراه با پوشیدن سوتین است، استقبال کردند.[۴۰] یک تولیدکننده لباس از ۱۰۰۰ زن نظرسنجی کرد و دریافت که ۳۵ درصد از زنان هنگام کار از خانه بدون سوتین بودند.
آنها به ممنوعیت‌های قانونی و تابوهای فرهنگی مرتبط با برهنه بودن سینه‌های زنانه در مکان‌هایی که برهنه بودن برای مردان قانونی است، اعتراض کردند.[۱۱۵][۱۱۶] کمپین نوک پستان را آزاد کن تا حدی به دلیل استانداردهای دوگانه و سانسور بدن زنان در شبکه‌های اجتماعی آغاز شد. طرفداران آن معتقدند که برهنه بودن نوک پستان زنان باید از نظر قانونی و فرهنگی قابل قبول باشد.[۱۱۷]
نویسنده فمینیست آیریس ماریون یانگ در سال ۲۰۰۵ نوشت که سوتین "به عنوان مانعی برای لمس کردن عمل می‌کند" و یک زن بدون سینه بند " شخصیت زدایی " می‌شود و "نگاه سخت و نوک تیزی را که فرهنگ فالیک به عنوان یک هنجار مطرح می‌کند، از بین می‌برد." از نظر او، نپوشیدن سوتین و سینه‌های زنان اشیایی با شکل ثابت نیستند، بلکه با حرکت زن تغییر می‌کنند و بدن طبیعی را منعکس می‌کنند. یانگ همچنین استدلال کرد که سوتین‌های تمرینی برای تلقین به دختران به این منظور استفاده می‌شود که سینه‌های خود را به عنوان ابزار جنسی در نظر بگیرند و تمایلات جنسی خود را برجسته کنند.
ماریا تتامانتی، وبلاگ نویس مد میامی، با خوشحالی اعتراف کرد که در حالی که از خانه کار می‌کند، بدون سوتین است. "تنها ویژگی مثبتی که از این بیماری همه گیر ناشی more info می‌شود این است که ما می‌توانیم بدون سینه بند در خانه کار کنیم – بدون سیم، سوتین‌های بیش از حد نرم و بیش از حد پر شده.[۳۸]
دیزی گرویل، کنتس وارویک، ۱۸۸۰ تعداد و تنوع مسائل حقوقی زنان در مورد پوشیدن یا نپوشیدن سوتین، عمق و پیچیدگی موضوع را در جامعه نشان می‌دهد.
Report this wiki page